De omstandigheden bepalen niet of het mogelijk is om vriendelijk te zijn. Het zijn je gedachten over de situatie die vriendelijkheid in de weg kunnen staan. Herken je dat?
Wees vriendelijk wanneer mogelijk……..
Elke dag een Mindfulnessherinnering
Wat een mooie gedichten al hebben ze vele gezichten. Huilen kan van verdriet en geluk, maar bij echte vrienden mag je gewoon jezelf zijn ook als je pijn en verdriet voelt. Deze lopen niet bij je weg. Zij geven je een schouder en veel is zonder woorden gezegd. Dus weer niet bang om jezelf te geven. Echte vrienden helpen jou om jouw weg te vinden in het leven.
Vrienden voor het leven, kameraden tot de laatste dag
Vrienden voor het leven, als het kan, als het lukt, als het mag
Uit: liedje ‘Vrienden voor het leven’ van Danny de Munck
Mindful toch even reageren ?
? Mindfulness, Compassie & Kwetsbaarheid ?
Een lans breken voor mensen met (gevolgen van) ernstig trauma
Het gaat (voor mij) om de veel bredere horizon hier van ervaringen
rondom vriendelijk (proberen te) zijn.
Vriendelijke aandacht geven en ontvangen lijkt zo eenvoudig.
Maar makkelijk? Nee – dat is het zeker voor iedereen niet altijd.
Zeker niet voor mensen die te maken hebben (gehad) met (de gevolgen van) ernstige traumatische ervaringen. Voor hen kan vriendelijke aandacht beoefenen en hun hart openen soms een hele beproeving zijn, hoe goed en moedig zij hun best hier ook voor doen. En wanneer hun vertrouwen beschaamd wordt in hun goede bedoelingen hiermee, is daar de cirkel voor hen van de beproeving en beoefening van en met de vriendelijke aandacht en het open hart.
Daarbij bestaat er helaas nog veel onbegrip voor mensen die het moeilijk hebben. Denk hier bv. aan ongeduld, desinteresse, onwetendheid, bagatelliseren, stigmatiseren etc. En die pijn moet diegene in zichzelf verwerken, al heeft hij of zij echte vrienden om zich heen die niet bij hem of haar weglopen.
Er zijn songs over gemaakt:
Smile and the world smiles with you,
Cry and you cry alone
? Zelfcompassie ?
Solitude – gedicht van Ella Wheeler Wilcox
Laugh, and the world laughs with you;
Weep, and you weep alone;
For the sad old earth must borrow its mirth,
But has trouble enough of its own.
Sing, and the hills will answer;
Sigh, it is lost on the air;
The echoes bound to a joyful sound,
But shrink from voicing care.
Rejoice, and men will seek you;
Grieve, and they turn and go;
They want full measure of all your pleasure,
But they do not need your woe.
Be glad, and your friends are many;
Be sad, and you lose them all,—
There are none to decline your nectared wine,
But alone you must drink life’s gall.
Feast, and your halls are crowded;
Fast, and the world goes by.
Succeed and give, and it helps you live,
But no man can help you die.
There is room in the halls of pleasure
For a large and lordly train,
But one by one we must all file on
Through the narrow aisles of pain.
? Vergeef jezelf als je iemand (nog) niet vergeven kunt ?
Neem kleine stapjes, en doe het in je eigen tempo.
Vergeving is een geschenk, geen verplichting.
Je kunt vergeving niet afdwingen. Vergeving heeft tijd nodig.
Ik voel me veilig
ik ben in de tuin
ik zie vlinders
ik voel me fijn en geborgen
Ik ben in de tuin
ik voel me open
ik voel me fijn en geborgen
dit is hoe ik het leven mij voorstel
Ik voel me open
dat ik mijn gevoelens kan uiten
dit maakt mijn leven compleet
fijn en mooi
Dat ik mijn emoties kan uiten
opgelucht
fijn en mooi
ik voel me als een vlinder
Opgelucht
ik zie vlinders
ik voel me als een vlinder
ik voel me veilig
– Mark van Driel
Begin bij het begin
en leef dan
net als iedereen
eenvoudig
been voor been
Uit: gedicht ‘Klein’ van Bart Moeyaert
geïnspireerd op de rechten van het kind